عیب یابی و تشخیص عیب در یستم های تهویه مطبوع

وجود عیب در سیستم های تهویه مطبوع نقش مهمی در کاهش راندمان انرژی و تنزل کیفیت هوای محیط داخل ساختمان دارد. هدف این پژوهش عیب یابی و تشخیص عیوب در این سیستم ها در محیط صنعتی می باشد. دو مراکز انتخاب شده در شهر مشهد که دارای تاسیسات تهویه مطبوع پیشرفته می باشند، حرم مطهر و بیمارستان رضوی هستند. در اولین مورد، داده های سیستم تبرید جذبی در تاسیسات حرم مطهر رضوی در زمان وقوع عیب از چیلرجذبی دو اثره، دریافت و تاثیر عیوب رخ داده در این سیستم، بر روی سیگنال های چیلر بررسی شد. روش آماری pca برای عیب یابی و از سه روش 1. تحلیل محدوده ی تغییرات نرمال هر متغیر (به علت سادگی کاربرد). 2. شبکه ی عصبی mlp (به علت توانایی و دقت بالا در تشخیص عیب های نرم) 3. تحلیل مشخصات آماری نمودار تغییر هر متغیر (به دلیل نیاز به کمترین تعداد متغیر) به منظور تشخیص عیب سیستم استفاده شد. دومین مورد، یک واحد هواساز در بیمارستان رضوی مشهد که به سیستم مدیریت ساختمان bms متصل است بود. پنج عیب به صورت مصنوعی بر روی سیستم ایجاد گردید و سپس با استفاده از روش pca و نیز تحلیل محدوده ی تغییرات نرمال و تحلیل مشخصات آماری تغییر هر متغیر، عیب یابی و تشخیص عیب این سیستم انجام شد. در انتها روش های عیب یابی و تشخیص عیب ذکر شده مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج نشان می دهد که استفاده از هر کدام از این روش ها درعیب یابی و تشخیص عیب سیستم های تهویه مطبوع، به نحوی موثر و قابل قبول می باشد.